Yoksulluktan yırtmak umudu, medyanın en acımasızca pazarladığı şeylerden birisi, tamam... Ama başkalarının felaketini güvenli bir mesafeden seyretmek de, hemen hepimizin gizli mesleği...
Kendimize yakın bulduğumuz, hayatımızda karşılığı olan trajedileri, bize zarar vermeyecek bir mesafeden dinleyip, "şükür ki ben böyle değilim" diyerek eğlenmeye bayıldığımız için, medyanın da bunu allayıp pullayıp bize geri satmaması için hiçbir sebep yok...
"Yavaşlatılmış bir ölümü gündelik hayatına yedirerek" ayakta durmaya çalışan, sanki özellikle basiretsiz olsun diye yetiştirilmiş, "gizli mutsuz" bir adam:
Türkiye'deki milyonlarca "kutsal aile" kurbanından birisi, belki de farkında bile olmadan, yalnızlığını ve iletişimsizliğini tahammül edilebilir hale getirmek umuduyla alkole sarıldı, can havliyle oynamaya başladı kendi kendine... Belki de sadece, talihsizliklerinin ciddiye alınmasını istiyordu, kim bilir...
Dediğim gibi, başkalarının felaketini güvenli bir mesafeden seyretmek, hemen hepimizin gizli mesleği...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder